मागू नकोस

मागू नकोस रे तू

आपण जगलेले ते बेभान क्षण

जरा कुरवाळू दे ना मला

ती विलक्षण आठवण

धुंद पावसातली ती

ओली गच्च संध्याकाळ

एकाच छत्रीतून केलेलीती नशीली वाटचाल

त्या मुसळधार पावसाच्याबेफाम सरी

अन तुझ्या सहवासाचीती गोड शिरशिरी

सारं कसं भारलेलंमंत्रमुग्ध झालेलं

मौनानंच जणूसारं काही बोललेलं

माझ्या मनात कायमचासाठवू दे रे

तुलादृष्टीआड होण्या आधी

सारं पुन्हा जगू दे रे मला