मना सज्जना - जर भिकारवाचे ऐकावे!
सदा call-centerवर मधुर बोलावे!
कितीदा व्य्तयये घोष्णा येती ठणाणा!
तरी सोडीजे शांत-व्रुत्ती मना ना!
विरक्तमुखे बोलती सर्व पाहा हे!
मरे रोज (ग्राहक!) कोण शोक वाहे!
मधाच्या वाहती वाणीत गोणी!
वरोनी फुकट बक्षिसाचे स्वप्न- लोणी!
कितादा कराव्या याचना त्या दीनवाण्या!
परी वाचाळ चांडाळ कानी घेईना!
आवाजात सुतक े का डोकावते?
की आपुले भविष्य ते भासते??
स्वैर जेव्हा होते आकाशवाणी!
सुरू करावी आपुली शिमगावाणी!
खम्क्याप्र्माणे त्या वाचाळा पुसावे!
"काय म्हणोनी हे network" वापरावे?"
"भिकार्याप्रमाणे काय हे वागवणे?
पैसे घेउन वरी असे लुबाडणे?"
थांब सांग नाव-प्त्ता जरा तो,
असा आता ग्राहक-मंची जातो!"
दाखवीता जरा तिस्रे नेत्र असे हे!
क्शाणार्धात चाटती कसे पाय हे!
दुकानात जावे - पुन्हा ध्मकवावे!
तेव्हा येती साहेब स्वागता हेे!
"जराशी चूक झालीच आहे!
उगीच का राग धरणे म्ना हे!"
अशा श्ब्दे "संत" सम्जावती!
सावध मना!
काम झाल्याची ही नसेे पावती!
पुन्हा एकदा जरा गुरगुरणे!
वरोनी जरा सौम्यभावे बोलणे!
"प्रेमानेच आपुल्या एवढे बोलतो आहे!"
(या क्र्मांकावर अजून बरेच काम आहे!)
निस्र्गचक्र हे न चुके ते कुणाला!
शेवटच्या बिलात लावणे चंदन कंपनीला!
पत्रे आणीक माणसे येता घराला!
प्रकुर्तीसाठी जाणे मूळ गावाला!
हजाराचा तरी चुना प्रेम भावे लावावा!
मना अशा स्व्प्नी पुन्हा "मदत-क्र्मांक" फिरवावा!!
श्री वाचाळ-सम्र्थ !!
No comments:
Post a Comment